Dajcie mi kawy, bez telewizji.

Właśnie obmyśliłem drobny wierszyk o powyższym tytule.

To będzie tak:

Ekhm...

Może gdybym pił więcej kawy,

To bym miał siły, żeby nabrać pisarskiej
wprawy.

Być autorem publikowanym,

A nie jedynie bezczelnie obsrywanym.

Więc od dziś pijać będę tylko płyn ze zmielonych ziaren
kakaowca,

Może w końcu coś wydam, a za kasę kupię sobie
poduszkowca.

Telewizji kres również musi nadejść w mym
życiu,

wtedy skoncentruję się w pełni na pisaniu i kawy
piciu.

Sukces wówczas swe bramy przede mną otworzy,

A ja znajdę drogę do chętnej, kobiecej...loży.

Ok, może pod koniec nieco przekombinowałem. Ale ładne, nie? Myślałem również chwilę nad rozszerzeniem ostatniej linijki i zmianą tytułu tego tworu na "Cycki" (tytuł bardziej "chwytny"), no ale może następnym razem.

W muzyce na dziś:
The Dillinger Escape Plan - Milk Lizard

Muddy Waters - Hoochie Coochie Man.